Małgorzata Gutowska-Adamczyk - 13 poprzeczna

Tytuł: 13 poprzeczna
Autor: Małgorzata Gutowska - Adamczyk
Ilość stron: 296

Książka 13 poprzeczna Małgorzaty Gutowskiej - Adamczyk jest rewelacyjną książka dla młodzieży młodszej, jak i może też tej starszej. Autorka opowiada o życiu trzech całkiem różnych nastolatkach, które uczęszczają do tej samej klasy. Każda z nich ma inny styl, charakter, problemy i sposób bycia. Mimo to, coś jednak złączy te trzy odmienne osobowości.

Agata to dziewczyna, która straciła chęć do życia. Ubiera się jedynie na czarno. Jednak jej ubiór świadczy o tym co trzyma głęboko w środku siebie. Kiedyś, gdy była jeszcze małą dziewczynką straciła tatę w wypadku, a jej mama obiecała, że nigdy Agata nie będzie mieć nowego tatusia. Zaufała matce, a ta znalazła jej nowego tatę. Chociaż była mała dobrze zapamiętała tą obietnicę, więc gdy mama kazała jej go pokochać zamknęła się w sobie i znienawidziła wszystko i wszystkich. Dzieci w tak młodym wieku wierzą, że ich tata jest niezastąpiony, a tu nagle matka chce by pokochali nowego. Ona przeżywała to bardzo. Powiedziała sobie, że ona nigdy nie zdradzi ojca, że zawsze będzie go kochać. Nie zauważyła, że życie płynie dalej i ona powinna płynąc dalej z nim...

 "  Wakacyjne lenistwo okazało się męczące. Codzienne nic nierobienie, snucie się po domu, żeby tylko zabić czas, gapienie się w sufit, spanie do drugiej. W szkole Agata przynajmniej ma poczucie własnej wartości. Kogoś bulwersuje, kogoś oburza, ktoś na jej widok czerwienieje z wściekłości... "

Klaudia .. Co tu i niej powiedzieć. Umalowana, ubrana w obcisły zielony sweterek, ledwo dopięty na biuście i odsłaniający pępek oraz kilka kilogramów nadwagi, które nie są dla  niej problemem, ostro kontrastuje z krótką, zjadliwie żółtą spódnicą. To właśnie jej styl. Zawsze ciągnęło ją do chłopaków. Lubiła przebywać w ich towarzystwie, ocierać o nich, całować się, obnażać. Dziewicą nie była już od piątej klasy. Jej mamy prawie wcale nie ma w domu, więc czuje wolność. Włóczy się nie wiadomo gdzie i z kim. Pali nawet w domu, a przed przyjściem matki jeszcze zdąży odświeżyć pokój albo się łasi, jakby nigdy nic nie miało miejsca. Ma piękny talent, śpiew, którego nie potrafiła wykorzystać...

" Matka nie lubi, żeby stroić się bez okazji. Najchętniej widziałaby ją przepasaną fartuchem, przy kuchni. Ale Klaudia nie pozwoli się zagonić do garów, nie da sobie zniszczyć życia,co to, to nie! Ledwie matka przyłoży głowę do poduszki, ona wyślizgnie się bezszelestnie z domu i pojedzie do Promenady... "

Zosia to wzorowa uczennica. Inna niż wszyscy w jej klasie. Przykłada się do każdej powierzonej jej sprawie. Lubi szkołę i lubi się uczyć. Uwielbia także czytać różne książki. Zawsze przygotowana jest wcześniej z obowiązkową lekturą. Jako przewodnicząca w pierwszej klasie spisała się rewelacyjnie, dlaczego więc w tym roku wybrali Klaudia. Zosia nie potrafi tego zrozumieć. Starała się przecież z całych sił, by wszystko było dopięte na ostatni guzik, załatwiało wszystko za całą klasę, nastawiała kark za ich wygłupy, a oni wybrali kogoś nieodpowiedzialnego. Jej rodzice wybrali już jej karierę. Będzie lekarzem, jak wszyscy w rodzinie. Zosia nie chciała nim zostać. Odkąd pamięta ciągnęło ją do teatru. Chciała wcielać się w różne role, ale miała straszną tremę. Dzięki Patrykowi przed przesłuchaniami do szkolnego teatru, udało się dziewczynie zapomnieć o tremę. Tak zaczęła się buntować za plecami rodziców ...

" Zosia jeszcze nie wie, czy ma talent. Tymczasem to tylko nieśmiałe marzenie, które kiełkuje powoli, niczym roślina na niegościnnym gruncie; mocne postanowienie, że zaraz na początku września w tajemnicy przed rodzicami zapisze się do kółka teatralnego. dotyka dłońmi płonących policzków i drży na myśl, że właśnie po raz pierwszy w życiu wstępuje na ścieżkę kłamstwa i nie ma pojęcia, dokąd ją ona zaprowadzi ..."

Te trzy całkiem odmienne od siebie dziewczyny złączy jedna bardzo ważna rzecz. Przez los razem musiały wytrzymać ze sobą w pokoju na wycieczce klasowej. Przez los puszka po piwie i pet został znaleziony przez wychowawczynię pod łóżkiem Klaudii. To właśnie przez los wszystkie trzy za karę miały opiekować się dziewczyną w śpiączce, która od jakiegoś czasu śni się po nocach Agacie. Najpierw wszystkie się nie cierpią i robią to tylko dla kary. Potem polubiły Magdę, która nadal się nie budziła, bo dzięki niej świat nabierał kolorów. Stają się dla siebie nawzajem bardzo potrzebna. To nie był przypadek, ponieważ nic nigdy nie dzieje się przypadkiem ...

" Nigdy nie wiemy, jak wielki udział mają w naszym życiu inni ludzie, kto podejmuję decyzje, kto pociąga za sznurki. Chcielibyśmy wierzyć, że my sami, a potem się okazuję, że to zawsze był ktoś inny ... "

 Ocena: 10 / 10