Ewa Nowak - Bransoletka

" Znasz motyw, rozumiesz wszystko."

Życie w pewnym sensie przypomina teatr. Są aktorzy, widownia, scena i maski. Ludzie całe życie grają swoją własną historie, w której często przybierają różne maski i przebrania. Jedyna różnica polega na tym, że w życiu nie ma prób generalnych, a nawet w ogóle prób nie ma. Trzeba umieć zagrać od razu, a nie jest to przecież takie łatwe. Dlatego też życie jest gorsze od teatru, bo tu nie możesz przestać grać, zmienić roli, a nawet poprawić własnych błędów. Jednak nie oznacza to, że życie jest złe. Oczywiście trzeba jedynie potrafić wyuczyć się w swoim życiu pewnych zachowań, poznawać świat na tyle, aby potrafić zatuszować swoje wcześniejsze błędy. Czasem niestety trzeba umieć założyć odpowiednią maskę, aby inni ludzie nie widzieli naszej wrażliwości, bezradności, słabości. Niektórym przychodzi to z taką łatwością, że sami zatracają się w wyimaginowanym świcie, zatracając jednocześnie siebie i własną osobowość.

Nasza główna bohaterka Weronika ma zwyczajne, niczym się nie wyróżniające życie nastolatki. W domu ma same problemy, ponieważ nie może dogadać się z ojcem, który jest wciąż dopieka. W dodatku jej brat razem z nim się z niej naśmiewa i kpi. Dziewczyna nie lubi własnej rodziny. Ojca wprost nienawidzi, brata nazywa Bazyliszkiem, a mama... jako jedyna jeszcze jest znośna, jednak dziewczyna często dochodzi do wniosku, że ona jej prawie w ogóle nie słucha i nie rozumie. A żeby tego było mało w szkole nie jest kimś niesamowicie lubianym i trzyma się raczej ze swoją przyjaciółką, z którą łączą ją trochę dziwne moim zdaniem relacje. Robi ona wszystko, co ta zażąda i nie potrafi się przeciwstawić. I wśród tego wszystkiego pojawia się chłopak, który zmieni jej życie. Już wiem o czym wszyscy pomyśleliście, ale myślę, że się rozczarujecie nim, chociaż nie mogę zaprzeczyć, że odegrał bardzo ważną rolę w życiu naszej pospolitej bohaterki, ponieważ dzięki niemu mogła odkryć wspaniały świat teatru, który nie zawsze jest taki kolorowy.

O autorce słyszałam bardzo dużo pochlebnych opinii, więc czemu nie przekonać się samemu. I oto, gdy w bibliotece pojawiła się nowość w postaci tejże książki jako pierwsza musiałam się z nią zapoznać. Początkowo czytając poczułam się trochę głupio, ponieważ od jakiegoś czasu starałam się omijać pozycje stricte "dla młodzieży. Język jest bardzo prosty i bez problemowo się czyta. Przez to pomyślałam, że w takim razie zawiodłam się na tej pozycji, ale nadal nie odpuściłam jej sobie i nie pozwoliłam myśleć źle o niej, ponieważ jak wiadomo nie można wszystkiego zbyt szybko oceniać. Bardzo się cieszę, że jednak dalej ją czytałam i nie zniechęciłam się, ponieważ z czasem zauważyłam, że mimo tego, iż jest ona napisana w naprawdę łatwym języku, nie oznacza to, że nie przekazuje czytelnikowi czegoś ważnego.

W swojej książce autorka pokazuje nam postrzeganie świata przez pryzmat gry aktorskiej. Z każdą kolejną stroną dochodziłam do wniosku, że to wszystko nabiera dla mnie sensu. Pokazało mi to niektóre sprawy z mojego własnego, osobistego życia w kompletnie innym świetle. Nie spodziewałam się tego, że w trakcie czytania książki jestem w stanie tak dużo pozmieniać w moim własnym spojrzeniu na otaczający mnie świat i ludzi. Najbardziej w pamięci zapadło mi to, że jeśli znamy motyw to wiemy wszystko, a kiedy go nie znamy to wszystko wygląda zupełnie inaczej niż jest w rzeczywistości. Muszę w tym momencie stwierdzić, że zgadzam się z autorką, jeśli chodzi o to. Zauważyłam tą zależność w codzienności i teraz jeśli pomyślę sobie coś o kimś to od razu przypominam sobie właśnie to, że nie znając motywu nie możemy wiedzieć wszystkiego o danej osobie czy sytuacji.

Książka bardzo mi się podobała, ponieważ przekazuje bardzo wiele wartości i uważam, że każda książka, która jest kierowana do młodych czytelników powinna coś im przekazywać. Nie mają być to jakieś bzdury, które w życiu nic nam nie dadzą, lecz wartościowe wskazówki i przemyślenia, aby młody człowiek był w stanie poprzez rozrywkę kształcić się na kogoś wartościowego. W Bransoletce bardzo podobali mi się wykreowani bohaterowie, a w szczególności Weronika i Karol. Ogólnie jestem zadowolona z tego, że mogłam się zapoznać bliżej z twórczością pani Nowak.

Bransoletkę polecam każdemu, ponieważ uważam, że jest to pozycja, która wniesie coś do życia każdego człowieka, a jeśli nie to przynajmniej w przyjemny sposób wypełni wolny czas. Nie zastanawiajcie się zbyt długi czy warto, ponieważ zapewniam was, że nie pożałujecie.

" Gdy ktoś cię denerwuje, to najczęściej oznacza, że jest obsadzony z złej roli i w tej roli nie pasuje do twojego scenariusza. Zmień mu rolę. "