28 sierpnia 2013

Aprilynne Pike - Skrzydła Laurel

Pewnie każdy z nas już jako dziecko uwielbiał baśnie. Każdy chłopiec chciał być rycerzem w lśniącej zbroi, a dziewczynka księżniczką, syrenką, a może wróżką. Z czym kojarzyły się nam w dzieciństwie wróżki? Z czymś delikatnym, małym, zwinnym i magicznym. Posiadały różdżki i takie długie, spiczaste kapelusze zakończone lśniącą tkaniną. Wróżki potrafią latać za pomocą małych, aczkolwiek ślicznych skrzydełek. Jednak co by się stało gdyby wróżki żyły naprawdę?

Laurel jest zwykłą nastolatką. Pomijając jej niezwykłe nawyki żywieniowe i nieskazitelność pomimo wieku dorastania. Jednak to co się zaczyna dziać w jej życiu przerasta ją samą. Najpierw przeprowadzka w nowe miejsce, następnie nauka w szkole, co dla
dziewczyny przyzwyczajonej nauką w domu jest początkowo koszmarem. A żeby tego było mało nagle na jej plecach wyskakuje jakiś punkcik, mały guzek. Początkowo Laurel uważa, że jest to pryszcz. Jednak zmienia zdanie, kiedy zauważa, że ten mały punkcik rośnie. W końcu nabiera kształtu i wielkości piłki tenisowej. Czym spowodowany jest ten guz na plecach i co z tego wyniknie?

Aprilynne Pike urodziła się w Salt Lake Sity, w stanie Utah, a dorastała w Phoenix, w stanie Arizona. Mieszka tam do dziś z mężem i trójką dzieci. est autorką bestsellerowego romantyczno-przygodowego cyklu dla nastolatek, w którym dotąd ukazały się: Skrzydła Laurel, Magia Avalonu, Złudzenie oraz Moc przeznaczenia. Jednym słowem: wszystkie tomy serii. "Skrzydła Laurel" to debiut pisarski Pike.
 " - Tylko... ja wiem, że widzieć to znaczy wierzyć, ale mam wrażenie, że gdy zamrugam kilka razy, to się obudzę... albo znowu będę widział to, co wcześniej."

26 sierpnia 2013

Robert Muchamore - Rekrut

Terrorystka nie otwiera drzwi obcym w obawie przed tajnymi funkcjonariuszami policji i agentami służb bezpieczeństwa. Jednak jej dzieci przyprowadzają swoich kolegów i biegają z nimi po całym domu. Kobieta nie ma pojęcia, że jedno z dzieci założyło podsłuch w każdym pokoju, skopiowało zawartość dysku komputera i sfotografowało notes z adresami. To dziecko pracuje dla CHERUBA.

Kłopoty. James ciągle się w nie pakuje. Jednak teraz nie jest nikomu do śmiechu. W obronie godności matki oszpecił siostrę miejscowego członka bandy. Grozi mu wydalenie ze szkoły i niezły łomot, po którym nie łatwo będzie mu się pozbierać. Jego kolega odwraca się od niego z obawy, że spotka go podobny los, co James'a. Niestety to nie koniec. Tego pechowego dnia on i jego siostra zostali pozbawieni ostatniej osoby, która była dla nich ważna. Co teraz się z nimi stanie?

Oszukałabym Was, gdybym powiedziała, że szybko z tego wyjdą. Siostra James'a trafia do swojego ojca, który nigdy nie był i nie będzie godnym i dobrym opiekunem. A chłopak? Niestety musi dać sobie radę sam w nowym miejscu. W Nebraska House. Nie jest to luksusowe miejsce. I nie trudno tu nie wpaść znów po uszy w kłopotach.

Robert Kilgore Muchamore angielski pisarz urodzony 25 grudnia 1972. Autor serii książek dla dzieci i młodzieży – CHERUB oraz Henderson's Boys.

17 sierpnia 2013

Konkurs na blog książkowy - eBuka 2013

Mój blog bierze udział w konkursie na blog książkowy. Jest to trzecia edycja eBuki. W tym roku zgłosiło się bardzo dużo autorów bloga, więc rywalizacja jest przednia. Ja biorę udział w eBuce dopiero pierwszy raz. Mam nadzieję, że ktoś na mnie zagłosuje, a dokładnie na mojego bloga, w którego włożyłam nieco pracy.

Co to jest eBuka?
To próba fachowej oceny stron poświęconych książce i czytelnictwu przez osoby związane na co dzień z tym rynkiem. To jedyna taka akcja, w której od początkowej eliminacji do samego finału ważny jest głos profesjonalistów, a liczba głosów Czytelników wpływa tylko na przyznanie nagrody publiczności.

Konkurs skierowany jest do twórców blogów poświęconych książce, ilustracji i czytelnictwu, przeznaczonych zarówno do dorosłego, dziecięcego i młodzieżowego odbiorcy, tworzonych przez osoby które zniesmaczają plebiscyty polegające li tylko na żebraniu sms-ów od przyjaciół i znajomych królika. W przypadku eBuki najlepsze blogi wybiorą fachowcy, czytelnicy będą mogli głosować na swojego ulubieńca w osobnej konkurencji.
(źródło: dużeka.pl)
Jak już wspominałam na początku mój blog bierze udział w tym konkursie. Dlatego mam do Was czytelnicy taką małą prośbę. Jeśli podoba Wam się mój blog to zagłosujcie na niego w tym konkursie. Zasady są proste. Wystarczy wysłać maila na adres: ebuka@duzeka.pl w temacie wpisując nazwę bloga, czyli u mnie "Mój świat...". W mailu podajcie jedynie uzasadnienie i gotowe :)

Z góry dziękuję za każdy głos! :)

15 sierpnia 2013

Yeeeaaaaaah !

Wiem, że tytuł postu nie jest jakiś wymyślny, ale nie wiedziałam co napisać. Na fejsie już napisałam o tym, że dziękuję Wam Czytelnicy za to, że jesteście ze mną już ponad półtorej roku. Dziękuję za te ponad 20 tys. wyświetleń. Tak... Na ten czas to i tak możecie powiedzieć mało. Dla mnie nie. Ta liczba mnie bardzo cieszy, ponieważ wiem jak bardzo ostatnio zaniedbuje blog. Chcę się poprawić, ale nie jest to łatwe. Mimo wakacji czasu nie ma wcale o wiele więcej. Do tego ciężko mi się ostatnio czyta książki. Co nie oznacza, że ich nie czytam. Staram się nadrobić zaległości. Mam nadzieję, że potraficie mnie zrozumieć.

Zatem bardzo, ale to bardzo Wam dziękuję. I mam taką małą niespodziankę :) Jeśli uda się Wam dobić do 1000 komentarzy (zostało już tylko 56) i to 150 polubień na FanPage'u to myślę, że mogłabym zorganizować jakiś konkurs. Dawno u mnie się nic nie działo, więc byłaby to idealna okazja do tego, aby po świętować z Wami :) Co o tym sądzicie?

A zatem odwiedzajcie bloga, komentujcie i zaglądajcie na fejsa. Ja za to postaram się trochę więcej czasu dla Was znaleźć :) Miłego wieczoru kochani!

07 sierpnia 2013

#1 "Kraj Kwitnącej Wiśni - Nihon" Reiko Yoshida, Mia Ikumi - Tokyo Mew Mew t.1

Oryginalny wydawca: Kodansha
Kto pamięta "Czarodziejkę z Księżyca"? Dziękuję. Pytanie drugie: kto wyobraża sobie opowieść w tym samym guście, ale o wiele bardziej zwariowaną? Acha. Rozumiem. W takim razie - sięgnijcie po serię "Tokyo Mew Mew". Ichigo Momomiya, gimnazjalistka jakich wiele... Nie. Po wypadku w muzeum to już nieaktualne. Bo co z tego, że, jak wiele koleżanek, podkochuje się w szkolnym koledze? Innym koleżankom w kulminacyjnym punkcie randki raczej nie wyskakują kocie uszy... nie rosną im ogony... wreszcie, inne koleżanki, w sytuacji, gdy źli kosmici rozpoczynają inwazję na ziemię, nie zmieniają się w kocie obrończynie prawości. Chyba. Chociaż...? Jak się okazuje, Ichigo ma jeszcze cztery towarzyszki, każdą z genami innego zagrożonego wyginięciem zwierzęcia. W piątkę stanowią drużynę o osobliwej nazwie "Tokyo Mew Mew". Wszystkim, którzy zagrażają przyszłości Ziemi, odpłacą dziś z nawiązką - miau!
Szalone? Otóż to. Ale coś w tym jest. Opowieść o Ichigo zapoczątkowała w Japonii modę na tak zwaną "truskaweczkę" oraz zainicjowała prawdziwy "pokojówkowy" boom na cosplayach. Manga doczekała się ekranizacji w postaci serialu anime oraz 2-tomowej kontynuacji - "Tokyo Mew Mew a'la mode". ...i wszystko jasne. Miau. 


Ichigo Momomiya to główna bohaterka. Zwykła gimnazjalistka do czasu, aż do jej ciała dostają się geny zagrożonego gatunku. Od tego czasu naszej bohaterce zaczynają wyrastać kocie uszy i ogon. Wraz z czterema towarzyszkami ma za zadanie uratować świat. Jednak nie jest to proste. W pierwszym tomie Ichigo musi odnaleźć pozostałe towarzyszki, lecz jak sami się przekonacie, ma bardzo dziwne do tego podejście. Dziewczyna może budzić trochę u czytelników mieszane uczucia. Jej sposób bycia wręcz zadziwia. Do tego jest na zabój zakochana w swoim koledze Masaya Aoyamie. Chłopak jest typem podziwianym przez dziewczyny. Mądry, wysportowany i przystojny. Czy jest możliwe, że coś między tą dwójką zaistnieje?

Projekt: "Kraj Kwitnącej Wiśni - Nihon"


Witam Was Drodzy Czytelnicy! Konnichiwa!


Na początku przeproszę Was za moje braki w systematyczności na blogu. Niestety ostatni rok był dla mnie ciężki, a teraz jest czas wakacji i niestety trudno jest znaleźć czas dla Was. Mam nadzieję, że pomimo tego dalej będziecie zaglądać do mnie. Myślę, że już niedługo częściej będę "coś" dla was pisać i oczywiście spróbuję bardziej włączyć się w blogosferę, aby zobaczyć co się u Was ostatnio pozmieniało :)

No to tak. Po tym króciutkim wstępie przejdę do konkretów. Otóż wpadłam na taki pomysł, aby zacząć taki projekt na moim blogu, który nazwałam Kraj Kwitnącej Wiśni - Nihon. O co w nim chodzi? Pewnie się zastanawiacie. Już tłumaczę.

Projekt polega na tym, że od czasu do czasu będę robiła wpisy o Japonii, jej kulturze, tradycjach itp., będę pisać recenzje mang i anime oraz ma on za zadanie przybliżyć Wam trochę ten kraj, dzięki czemu będę mogła podzielić się z wami nie tylko pasją do książek.

Mam nadzieję, że się Wam to spodoba. A może sami się w to wkręcicie? Co o tym sądzicie?
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...